1.Պատմել Մեսրոպ Մաշտոցի գործունեության մասին;

Մաշտոցը այդ առաքելության ժամանակ սկսել է լրջորեն մտահոգվել երկրի վիճակով։ Թեև քրիստոնեությունը Հայաստան մուտքէ գործել առաջին դարում և 301 թ. դարձել պետական կրոն, բայց ժողովրդի զգալի մասը միայն անվանապես էր քրիստոնյա, երկրում եղած աստվածաշնչի գրքերը, եկեղեցական այլ երկեր հունարեն կամ ասորերեն էին, ժամերգությունները և ծեսերըկատարվում էին ժողովրդի համար անհասկանալի այդ լեզուներով։ Մաշտոցը Աստվածաշունչը հրապարակայնորեն կարդալիսանմիջապես բանավոր թարգմանում էր հայերեն՝ ժողովրդին հասկանալի դարձնելու համար։ Գողթնում կատարածքարոզչությունը Մաշտոցի մեջ հաստատեց հայերեն գիր ու գրականություն ունենալու հրատապ կարևորությունը։ Կային այդորոշումն ընդունելու նաև այլ ծանրակշիռ պատճառներ։ 387 թ. երկու մասի բաժանված Հայաստանի արևելյան և արևմտյանմասում թեև պահպանվում էր հայոց թագավորությունը, բայց պարսկական ազդեցությունն օրավուր մեծանում էր։ Երկրիարևմտյան մասում, որը միացված էր Բյուզանդիային, վերացված էր հայոց թագավորությունը, եկեղեցին ենթակա էր հունականեպիսկոպոսությանը, եկեղեցու և պետական լեզուն հունարենն էր։ Հայաստանի երկու մասերի միմյանցից օտարացումըսպառնում էր երկրի և ժողովրդի ամբողջությանը, վերահաս էր դառնում հայության ձուլման վտանգը, ամբողջերկրում դպրոցների, համալսարանների լեզուն հունարենն էր, մասամբ ասորերենը, եկեղեցականների զգալի մասը հույներ ուասորիներ էին, հայ հոգևորականության որոշ մասը հունախոս էր։

1.հայացնել քրիստոնեական գրքերը, քարոզչությունն ու արարողությունները կատարել հայերեն,
2.ստեղծել ու զարգացնել մայրենի լեզվով գրականություն
3.հայությունը փրկել ձուլումից, և դա ապահովել հետագայի համար
4.ամրացնել երկրի քաղաքականապես երկու մասի բաժանված հատվածների հոգևոր, լեզվական և մշակութային միասնությունը, որը քաղաքական միասնության հիմք պիտի դառնար երկրի պետական անկախությունը վերականգնելու հնարավորությանդեպքում։

2.Թվարկել հայոց ոսկեդարի գործիչներին և նրանց ստեղծագործությունները;

 Մեսրոպ Մաշտոցը,Սահակ Պարթևը, Եկեղյացին, Հովսեփ Պաղնացին, Վանանդեցին։

Մեսրոպ Մաշտոց-Աստվածաշնչի մի մաս

Սահակ Պարթև-երգեցողության քարոզներ և տոնական հոգևոր օրհներգերի ավետարական սյուժեներ, Աստվածաշնչի մի մասը

Եկեղյացին-Աստվածաշնչի մի մասը

Հովսեփ Պաղնացին-Մանրամասնորեն գրած չէ, բայց նա կատարել է շատ հունարեն և ասորեն թարգմանություններ

Վանանդեցին-Աստվածաշնչի մի մասը, ուրիշ բան չգտա

3.Վերլուծել ոսկեդարյան ստեղծագործություններից որևէ մեկը;

4.Նկարագրել հայոց ոսկեդարի արվեստի որևէ ստեղծագործություն: