Կարդա առաջին կտորը (լցակայանի ծերունու և Թոմասի զրույցը):
… գալիքի մասին կանխագուշակումներ մի՛ արա, ոչինչ մի՛ պահանջիր, ոչնչից մի՛ զարմացիր … — հետաքրքիր միտք է, փորձիր մեկնաբանել՝ համաձայնվելով կամ հակադրվելով:
Ես համաձայն եմ այս մտքի հետ, հերոսը ուզում է ասել, որ դու եթե չգիտես մեկ րոպեից ինչ է լինելու, ապա մի կանխագուշակիր քո ապագան, մի մտածիր քեզ դուր կգա դուր չի գա, կարող ես չես կարող, սպասիր և ժամանակը բոլորի հարցերի պատասխանները կտա:
Որ միտքը դո՛ւ կառանձնացնես: Կարդա, քննարկիր դասարանցիներիդ հետ:
Մտածենք, թե ինչպե՞ս է հնչում ժամանակը, ջրի կաթիլքի նման, որ շիթ առ շիթ հոսում է մութ քարանձավում։ Կանչողձայնի նման է, դատարկ արկղի կափարիչին թափվող հողի թմփոցի։ Անձրևի նման է։
Հերոսը ուզում է ասել, որ ժամանակը կարելի է նմանեցնել ամենինչի հետ, կարելի է հաշվել գառերի թռիչքների քանակով, կարելի է հաշվել անձրևի կաթիլներով և ամենինչով:
Комментариев нет:
Отправить комментарий